Maak van je huis een Bethel

Toen werd Jakob wakker. ‘Dit is zeker,’ zei hij, ‘op deze plaats is de HEER aanwezig. Dat besefte ik niet.’ Eerbied vervulde hem. ‘Wat een ontzagwekkende plaats is dit,’ zei hij, ‘dit is niets anders dan het huis van God, dit moet de poort van de hemel zijn!’ Genesis 28:16-17

Dit gaat over Jakob. Na het ontvangen van de zegen van zijn vader Abraham, gaat Jakob op weg naar Paddan-Aram. Zijn vader wil dat hij trouwt met één van de dochters van zijn oom Laban. Het is een lange reis. Jakob stopt ergens om te overnachten. Hij legt zijn hoofd op een steen en valt in slaap. Dan droomt hij. Jakob ziet een ladder tussen hemel en aarde waar engelen op en neer lopen. Bovenaan de ladder staat God zelf. Hij spreekt een zegen over Jakob uit en belooft hem een groot nageslacht en Zijn bescherming. Wat een toffe droom.

Jakob is vol ontzag

Wanneer Jakob ontwaakt is hij dan ook vol ontzag voor God en zegt:

‘Op deze plaats is de HEER aanwezig. Dat besefte ik niet. Wat een ontzagwekkende plaats is dit. Dit is niets anders dan het huis van God, dit moet de poort van de hemel zijn!’

De plek waar Jakob de tijd neemt om te rusten wordt zo een heilige plaats voor hem. Jakob plaatst er een steen om zijn ontmoeting met God te blijven gedenken. Hij noemt de plek ‘Bethel’, wat ‘huis van God’ betekent. 

• Wat gebeurt er bij jou wanneer je Genesis 28 leest?

In mij borrelt het verlangen op om ook zo’n ontmoeting met God te hebben. Toch weet ik dat wanneer ik naar deze plaats toe zou reizen dit niet zal betekenen dat ik God daar ontmoet.

Hoe en waar kan ik God dan wel ontmoeten?

In het gesprek met de Samaritaanse vrouw in Johannes 4:21-23 zegt Jezus hier iets boeiends over:

‘Geloof me,’ zei Jezus, ‘er komt een tijd dat jullie noch op deze berg, noch in Jeruzalem de Vader zullen aanbidden. Jullie weten niet wat je vereert, maar wij weten dat wel; de redding komt immers van de Joden. Maar er komt een tijd, en die tijd is nu gekomen, dat wie de Vader echt aanbidt, hem aanbidt in geest en in waarheid. De Vader zoekt mensen die hem zo aanbidden.’

Aanbidding op de berg
In de tijd van Jezus was de berg waarop hij met deze vrouw sprak een plek waar mensen naar toe gingen om God te aanbidden. Ook Jeruzalem was een heilige plek waar de Joden naar toe trokken om tijd met God door te brengen/ te aanbidden. Wat Jezus tegen de Samaritaanse vrouw zegt is dat de plek waar we naar toe gaan om hem te aanbidden niet meer belangrijk is. Dat we God overal kunnen ontmoeten. Met de komst van Jezus, zijn dood en opstanding is er iets veranderd.

Wat is er dan veranderd?
We lezen verder in Johannes. In Johannes 14 spreekt Jezus tot zijn discipelen. Hij legt hen uit dat hij binnenkort naar zijn Vader zal gaan en hen niet als wezen achter zal laten. Hij belooft hen dat zij Zijn Geest zullen ontvangen:

“- de Geest van de waarheid. De wereld kan hem niet ontvangen, want ze ziet hem niet en kent hem niet. Jullie kennen hem wel, want hij woont in jullie en zal in jullie blijven. Ik laat jullie niet als wezen achter, ik kom bij jullie terug”. Johannes 14:17

De discipelen begrijpen hier in eerste instantie niets van. In Johannes 14:20 legt Jezus uit dat de discipelen hem pas zullen begrijpen wanneer hij naar zijn Vader is gegaan. Inmiddels weten we dat na de hemelvaart van Jezus de dag van Pinksteren aanbreekt. De dag waarop Jezus volgelingen Zijn Geest ontvangen. Gods geest woont dus in ons. Dit lees je ook in Efeziërs 3:16-17, waar Paulus aan de Efeziërs schrijft:

‘Ik vraag Hem u vanuit zijn heerlijke rijkdom de innerlijke kracht van de Heilige Geest te geven. Ik bid dat Christus meer en meer in u mag wonen, naarmate u Hem meer gaat vertrouwen. Dat u geworteld zult zijn in Gods liefde en daarop uw leven zult bouwen.”

In beide verzen, zowel in Johannes als in de brief naar de Efeziërs staat dat de geest in ons woont. Wow…

Wij zijn dus eigenlijk rondlopende huisjes van God! 

Dat is dus wat Jezus bedoelde toen hij met de Samaritaanse vrouw en zijn discipelen sprak. We hoeven niet naar een bepaalde plek te gaan om God te ontmoeten omdat God altijd bij ons is. Er is dus iets wezenlijk veranderd na de komst van Jezus!

Wat betekent dit nu werkelijk?
God is veel dichter bij dan we ons vaak realiseren. We kunnen Hem ontmoeten op de bank, in de winkel, op ons werk of op de fiets. God is er.

En de kerk dan?
Ja, Hij is ook in de kerk. Het is goed om ook samen God te ontmoeten en gemeente te zijn (daar dringt Paulus ook op aan). Ook kunnen anderen God ontmoeten door jou. Jij bent immers zijn huis. Dat klinkt misschien vreemd maar God werkt door jouw handen, jouw mond, jouw hart en jouw gedachten heen.

God woont in ons
Ín ons woont dus Gods geest en die fluistert dat wij Gods geliefde kinderen zijn (Romeinen 8). Zo mogen we steeds beter gaan begrijpen wie we werkelijk zijn en leren wat liefde is.
Ook leidt de Geest ons (Romeinen 8: 5-6). Zachtjes laat Hij ons weten wat God wel en niet van ons vraagt in alle kleine en grote dingen. Daarnaast vormt Gods Geest ons door ons te herinneren aan de waarheid, Gods woord. Op die manier mogen we steeds meer op Jezus gaan lijken.

Kijk nu eens naar jouw leven. Wanneer deed jij iets waarvan je achteraf ziet dat God door jouw huisje heen werkte?
Denk bijvoorbeeld aan je grieperige kind die je in je armen houdt tot het in slaap valt of het luisterend oor dat je je man biedt aan het eind van een lange dag. De collega die zich kwetsbaar bij jou durft op te stellen, terwijl je niet goed weet waarom. De momenten waarop je je geduld verliest, vergeving vraagt en opnieuw opstaat om te stralen.

Zo zijn er heel veel kleine en grote momenten waarin je Gods hand zult gaan ontdekken. Neem eens de tijd om God te vragen je deze momenten in herinnering te brengen. Schrijf ze op en lees ze nog eens na. Dank dan God voor wat Hij nu al door jouw leven heen doet!

Gebed:
Dank U Jezus, dat U ons niet als wezen heeft achter gelaten maar ons Uw Geest heeft geschonken. Ik dank U dat U in mij woont en door mijn leven heen werkt. Dat ik elke dag bij U thuis mag komen en zo meer en meer van Uw liefde mag gaan ervaren en uitdelen.